اگرچه در نظر خلق، اهل پرهیزیم
به یاد گوشه ی چشم تو اشک میریزیم
شنیده ایم که فصل بهار میآیی
چقدر برگ به این شاخه ها بیاویزیم
هنوز از کف دریا فرو تریم اما
به موجهای فراگیر درمیآویزیم
تو مهربانی و با ذره مهر می ورزی
وگرنه پیش تو ما چون غبار ناچیزیم
غبار روی زمینیم و آنچنان مغرور
که پیش پای کسی جز تو برنمی خیزیم
نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 93 فروردین 21 توسط
مضطر